Girl Talk Party

อำนาจนักอ่าน และอภินิหาริย์เจ๊ดัน :)

เมื่อค่ำวันพฤหัสฯ ที่ผ่านมา ทีมงานนิตยสารฟรีฟอร์มทั้งหมด ร่วมมือร่วมใจกันปิดร้านสรรพรสเพื่อเลี้ยงขอบคุณ "คุณเจี๊ยบ"กฤติยา กาวีวงศ์ ผู้อำนวยการหอศิลป์ Jim Thompson Art Center พร้อมด้วยทีมงานของเธอทั้งหมด

อันที่จริง เรานัดจะมาคุยกัน ทานข้าวด้วยกันหลายรอบแล้ว แต่ต่างคนต่างยุ่งเหยิงกับภาระหน้าที่ของตน กาลไม่ตรงกันสักที จนในที่สุด คืนนี้ก็มาถึงจนได้ เพราะคุณเจี๊ยบกับทีมงาน เพิ่งเสร็จสิ้นจากภารกิจเปิดตัวงานแสดงศิลปะชุดใหม่ของ หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน นั่นคืองาน นิทรรศการ The Place & the Plate

ทีมงานของคุณเจี๊ยบทั้งหมดเป็น สาวๆ ล้วนๆ จนฉันต้องแอบกระซิบถามว่า "จริงๆ พี่เจี๊ยบเป็นทอมหรือเปล่าเนี่ย" haha ที่ไหนได้ เธอหยิบภาพถ่ายสามีของเธอออกมาให้ชม โอ้...แม่เจ้า ชายหนุ่มในภาพนั้นหน้าตาดีและเท่โคตร "เป็นรุ่นน้องนะเนี่ย เขากล้าขอแต่งงานกับเรา เราก็กล้าแต่งกับเขาสิใช่ไหม" haha ใช่ๆๆๆ ค่ะพี่ ใช่เลย

ทีมสาวล้วนแบบนี้ เมื่อมาเจอเข้ากับทีมงานฟรีฟอร์มและพนักงานร้านสรรพรสทั้งหมด ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นสาวล้วนเช่นกัน ก็เลยทำเอาค่ำคืนนี้ของเราเป็นปาร์ตี้เกิร์ลทอล์ค หรือชุมนุมสาวๆ ที่ทำให้สองสามหนุ่มในร้านเราหมดบทบาทไปเยอะเลย

สาวๆ เราเมาธ์กันเมามัน ตั้งแต่เรื่องอาหารการกิน ศิลปะไทย การเงิน การคลัง รวมถึงเรื่องราวของหัวใจ พี่หลีจากมติชนฯ ที่มาร่วมวงกับเราด้วยถึงกับออกปากว่า "เป็นปาร์ตี้ที่มันมาก สนุกมากๆ วันหลังอย่าลืมชวนอีกนะ"

คุณเจี๊ยบเป็นผู้บริหารคนสำคัญของหอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน ราชาผ้าไหมไทยผู้ยิ่งใหญ่ จิม ทอมป์สันมีโรงงานผลิตผ้าไหมอยู่ที่อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา อันเป็นบ้านเกิดของฉัน เธอจึงรู้จักและคุ้นเคยกับอาหารการกินและท้องถิ่นแถวนั้นเป็นอย่างดี

เมื่อทางร้านเราเสิร์ฟหมี่โคราช เป็นเมนูหนึ่งของปาร์ตี้คืนนี้ด้วย จึงเป็นที่ถูกอกถูกใจ เสียดายเส้นหมี่ในสต๊อกเรามีน้อยไปนิด จึงหมดเร็วไปหน่อย ได้ชิมกันแค่สองจาน

เอาไว้คราวหน้ามาใหม่นะคะ จะเตรียมส้มตำเอาไว้แกล้มหมี่ด้วย หมี่โคราชของแท้ ต้องโช้ยกับส้มตำค่ะ
คราวหน้านะคะ คราวหน้า :)

เครื่องดื่มคืนนี้เรามีพันซ์สีทับทิม มียินโทนิค มีว้อดก้าน้ำส้ม หลังจากข้าว แกง ทอด ผัด อาหารมื้อหลักผ่านไป ของหวานผ่านไป ระหว่างกำลังนั่งคุยกันสบายอารมณ์ ไฟสว่างไสวในร้านก็ดับลงพรึ่บ! แล้วเสียงร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ ก็ดังขึ้น เมื่อเค้กหน้าตาดี มีเทียนเล่มจิ๋วปักวอมแวม ค่อยๆ ออกมาจากเงามืด

คืนนี้เป็นวันเกิดน้องตาล ทีมงานคนสำคัญคนหนึ่งของคุณเจี๊ยบค่ะ พลังสาวๆ ร้องเพลงอวยพรวันเกิดดังกระหึ่มดีทีเดียว ชิมเค้กคนละชิ้น คนละคำสองคำ เค้กอร่อยมาก

เอ๊ ทำไมคืนนี้อะไรๆ ก็อร่อยไปหมดน้อ
สงสัยเป็นเพราะว่าพวกเราอารมณ์ดีมีความสุขเกินไป :)

จะไม่ให้มีความสุขได้อย่างไรเล่า ฉันเจอคุณเจี๊ยบที่ถังแกลเลอรี่เมื่อสองสามสัปดาห์ก่อน ฉันเข้าไปสวัสดีและขอบคุณเธอ ที่เป็นกำลังผลักดันสำคัญ ให้หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน เซ็นสัญญาลงโฆษณาในนิตยสารฟรีฟอร์มยาวถึงสองปีเต็ม วันนั้นฉันบอกเธอว่า ถึงคุณไม่ลงโฆษณากับเรา เราก็ทำเรื่องศิลปวัฒนธรรมที่บ้านจิม ทอมป์สัน ลงหนังสือฟรีฟอร์มมาตลอดอยู่แล้ว เพราะงานศิลปะที่จัดแสดงที่นี่ ทำได้ดีมาก เป็นมืออาชีพมาก พวกเราชอบกันมาก

คุณเจี๊ยบบอกว่า นั่นแหละ ยิ่งต้องลง เธอบอกว่า "ที่เราซื้อโฆษณาหนังสือคุณ เป็นเพราะคนอ่านฟรีฟอร์มมาดูงานแสดงศิลปะที่บ้านจิม ทอมป์สัน เยอะมากเลยนะ ดูจากที่เขาเซ็นชื่อเอาไว้นะ เขาบอกว่าอ่านเรื่องจากฟรีฟอร์ม ซึ่งทำให้เจ้านายเราปลื้มมาก เราถึงต้องลงโฆษณาในหนังสือคุณด้วยไง"

ดูความน่ารักของเธอก็แล้วกันค่ะ
จะไม่ให้เรารักเธอชอบเธอได้อย่างไรเล่า

และที่น่ารักพอกัน ก็คือผู้อ่านฟรีฟอร์มทั้งหลาย ที่ไปลงชื่อไว้ในสมุดเยี่ยมของหอศิลป์ จิม ทอมป์สัน เหล่านั้น นี่ไง พลังอำนาจของนักอ่านที่แท้จริง และจับต้องได้

สำหรับคุณเจี๊ยบ คนในวงการเขาขนานนามเธอว่า "เจ๊ดัน" มีนัยะแฝงประมาณว่า เป็นคนมีรสนิยมวิไลและ "ตาถึง" มาก คอยผลักดัน สนับสนุน หาทุน ให้ใครต่อใครทำงานดีๆ ออกมามากมาย อย่าง "คุณเจ้ย" อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล ก็เคยได้คุณเจี๊ยบนี่แหละค่ะ ช่วยหาทุนทำหนังให้ในช่วงแรกๆ

เมื่อไม่นานมานี้ ฉันเคยไปสัมภาษณ์คุณเจ้ยที่บ้าน (เป็นออฟฟิศด้วย) ยังเห็นคุณเจ้ยติดรูปคุณเจี๊ยบเอาไว้ข้างโต๊ะทำงานด้วย แต่ไม่รู้นะว่าคุณเจ้ยต้องจุดธูปเทียนดอกไม้เซ่นไหว้ด้วยหรือไม่ :)

แต่ที่แน่ๆ คุณเจ้ยคงต้องนับถือเธอมากมาย อาจจะเหมือนชาวเรือ ที่ต้องบูชาแม่ย่านางที่หัวเรือก่อนออกหาปลาในทะเลนั่นก็ได้นะ haha

เราคงไม่เก่งกาจเหมือนคุณเจ้ย แต่พวกเราก็ตั้งใจกันว่า จะทำฟรีฟอร์มให้ดีที่สุด อย่างถึงที่สุด ให้สมกับที่ "เจ๊ดัน" คนนี้มีใจช่วยสนับสนุนเราถึงเพียงนี้ พวกเราประทับใจและซาบซึ้งกับสิ่งที่คุณเจี๊ยบทำมากค่ะ

จากเหตุผลต่างๆ นานาสารพัดเหล่านี้
สมควรไหมล่ะ
ที่พวกเราจะต้องเลี้ยงขอบคุณเธอในค่ำคืนนี้

ตัวจริง คุณเจี๊ยบเธอหน้าใสเด้งค่ะ ใส่แว่นตาสีเจ็บเปรี้ยวจี๊ด ไหวพริบปฏิภาณไวมาก ดูไม่ยากว่าต้องฉลาดเป็นกรด ในรูปออกจะดูดุๆนิดๆ แต่จริงๆ เป็นคนอารมณ์ดีค่ะ หัวเราะบ่อย มุกเยอะ ใช้คำหยาบเยอะ (พิสูจน์ได้ในบทสัมภาษณ์เธอ ตีพิมพ์ลงนิตยสารฟรีฟอร์มฉบับ 12)

คืนนี้ฉันบอกเธอว่า "ในบทสัมภาษณ์น่ะ เราตัดคำหยาบของพี่ออกไปเยอะเลยนะ" เธอสวนทันควันว่า "ถ้าไม่มีคำหยาบ ก็ไม่ใช่ชั้นสิ" ฉันเลยบอกว่า "เราก็รู้ไง เราตัดออกไปเยอะ แต่ไม่ได้ตัดออกทั้งหมด เพราะถ้าตัดคำหยาบออกทั้งหมด เราก็กลัวว่าพี่เจี๊ยบจะเสียบุคลิคไง"

น้องปู คิวเรเตอร์คลื่นลูกใหม่ผู้ช่วยพี่เจี๊ยบนั่งอยู่ใกล้ๆ ได้ยินเรื่องราวด้วยทั้งหมด ฟังแล้วหัวเราะชอบใจใหญ่ บอกว่าคำหยาบน่ะ เป็นบุคลิกคุณเจี๊ยบจริงๆ ด้วย

คุณเจี๊ยบเคยบอกฉันว่า เธอเคยแวะเวียนมาอ่านที่บล็อกนี้อยู่บ้าง ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังแวะมาอีกบ้างหรือไม่ แต่ฉันและทีมงานฟรีฟอร์มทุกคน อยากใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณเธอและทีมงานที่น่ารักทุกคนอีกที เธอคงไม่ว่าอะไร

ถึงเธอจะใช้คำหยาบบ่อย
แต่เธอใจดี และอารมณ์ดีค่ะ :)

......
ในแต่วันของชีวิต สุขบ้าง ทุกข์บ้าง สลับกันไป ในท่ามกลางผู้คนมากมาย ดีบ้าง เลวบ้าง เป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่อาจจะมีสักครั้งในชีวิต ที่บางคนในโลกนี้ ทำให้เรารู้สึกว่า บางคนบนโลกนี้ช่างดีงามและการที่เรามีโอกาสลืมตาตื่นขึ้นมาใช้ชีวิตบนโลกนี้ในบางวันช่างเป็นสิ่งที่มีค่า

.......

บางคน หรือหลายคนบนโลกนี้

ทำให้เรารู้สึกดีกับชีวิตได้ถึงเพียงนั้น

.......

คุณล่ะคะ สักครั้งหนึ่งในชีวิต

เคยเจอคนที่ทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้นบ้างหรือเปล่า ?

In My Life
Artist : Rita Lee
Album : Bossa N Beatles

..คนอ่าน