เหตุเกิดในร้านหนังสือฟรีฟอร์ม-ปาย
"ซื้อเสื้อ แถมหนังสือได้มั้ย"
...
หลายปีของชีวิตที่วนเวียนคลุกคลีอยู่ในแวดวงหนังสือหนังหา จนกลิ่นกระดาษ กลิ่นหมึกแทบจะกลายเป็นหนังกำพร้าชั้นใหม่ไปแล้ว แต่ไม่เคยเลย ที่ฉันจะต้องใช้พลังกายพลังใจอย่างมากมายมหาศาลเหมือนการทำร้านหนังสือฟรีฟอร์มในปายคราวนี้
....
...
นี่ขนาดร้านโล่งกว่าเดิมมากแล้วนะ ยังอึ้ดซะขนาดนี้
ไม่มีใครนีกภาพออกหรอก ว่าก่อนหน้านี้มันจะรกขนาดไหน
.........
...
ซ้ายมือ เป็นเสื้อยืดร้านหนังสือฟรีฟอร์มอีกแบบหนึ่ง ที่หลายคนบอกว่าเหมือนฉลากติดขวดเหล้า
จะบอกว่าเป็นความตั้งใจนิ
เรื่องราวมันเป็นมายังไง เดี๋ยวจะมาเฉลยอีกทีละกัน :)
........
...
ถ่ายรูปเสื้อตัวนี้เอาไว้ เพราะเหลือตัวนี้ตัวสุดท้าย แขวนไว้ในร้านหลายวันแล้ว
เป็นไซส์ L สงสัยเสื้อจะกำลังรอเจ้าของที่แท้จริงของมันอยู่ :)
...
.....
...
...
เสื้อปาย เสื้อปาย และเสื้อปาย
ที่นี่ขายเสื้อนั้นขายง่ายกว่าหนังสือ จนมีคนซื้อเสื้อแล้วอยากได้หนังสือเป็นของแถม อ่ะนะ
...
บางคนบอกว่า "เสื้อร้านพี่แพงจัง ไม่ลดราคาเลย" เราก็บอกว่า "ทุนสูงค่ะน้อง เราใช้ผ้าดี น้องซื้อหนังสือซีคะ ลดเยอะ ลดตั้ง 20 เปอร์เซ็นต์แน่ะ เพราะเป็นร้านเราเอง ลดเยอะกว่างานสัปดาห์หนังสืออีกนะ"
...
คนซื้อตอบว่าไงรู้ไหม เค้าตอบว่า "ไม่ซื้อหรอกหนังสือ หนังสือใส่ไม่ได้" โอ๊ะโอ ...ไปตายซะเลยดีมั้ยพวกเราคนทำหนังสือ ฮ่า :)
...
..
...
มีลูกค้ารายหนึ่งทักว่า "เสื้อร้านพี่ตัวหนังสือเยอะดีจังเลยนะ" เราฟังแล้วก็อึ้งๆ เออนะ
ก็เราเป็นคนทำหนังสือนี่นะ
พอมาทำเสื้อ เสื้อก็เลยตัวหนังสือเยอะกว่าคนอื่นเค้ามั้ง :)
...
...
เสื้อกันหนาวลดราคา
เพราะอากาศที่นี่หนาวมาก
มีคนบอกว่า ตามหลักการตลาด หนาวๆ แบบนี้น่าจะขึ้นราคามากกว่านะ
เออนะ
แต่สายไปแล้วล่ะ
เพราะเราลดไปเยอะ เสื้อเกือบเกลี้ยงร้านแล้ว ฮ่า!
...
แต่ฉันว่า ลดราคาน่ะดีแล้ว
อากาศหนาวขนาดนั้น
ขืนไปขึ้นราคาอีก ก็ดูจะใจร้ายเกินไปหน่อยนิ ว่ามั้ย :)
...
...
สองสาว ลูกค้าคนสำคัญของร้าน
ระหว่างที่อยู่ปาย แวะเวียนมาหลายรอบ
จากแอบถ่ายไว้ ทั้งรอบบ่าย เย็น ค่ำ
ดึกๆ เธอแวะมาอีกรอบ เจ้าของร้านเลยขอถ่ายภาพตรงๆ ซะเลย
เธอก็ยิ้มยินดี
...
...
น้องโตโต้ ลูกชายเจ้าของร้านหนังสือโตโต้บุ๊ค ที่ จ.พะเยา คุณพ่อพาแวะเวียนมาร้านเราหลายรอบ รวมถึงซื้อหนังสือของฟรีฟอร์มไปขายที่พะเยาด้วยหลายเล่ม ระหว่างรอคุณพ่อเจรจาธุรกิจหมื่นล้าน น้องโตโต้ก็จับจองมุมในร้าน คว้าหมับหนังสือเล่มเดิมทุกครั้งไป ไม่รู้ที่แวะมาครั้งล่าสุด น้องอ่านจบเรื่องไปหรือยัง สมกับเป็นลูกชายเจ้าของร้านหนังสือจริงๆ
...
...
ปายที่คุณสวมใส่ได้ :)
"ซื้อเสื้อ แถมหนังสือได้มั้ย"
...
หลายปีของชีวิตที่วนเวียนคลุกคลีอยู่ในแวดวงหนังสือหนังหา จนกลิ่นกระดาษ กลิ่นหมึกแทบจะกลายเป็นหนังกำพร้าชั้นใหม่ไปแล้ว แต่ไม่เคยเลย ที่ฉันจะต้องใช้พลังกายพลังใจอย่างมากมายมหาศาลเหมือนการทำร้านหนังสือฟรีฟอร์มในปายคราวนี้
"คิดไงมาทำร้านหนังสือไกลถึงนี่"
"ทำร้านทะลุทะลวงไปเลยเนอะ"
"ขายหนังสือได้บ้างมั้ยเนี่ย"
"ซื้อเสื้อแถมหนังสือได้มั้ย"
"คนไหนเจ้าของร้าน เสื้อปายเนี่ยสีขาวมีมั้ย ทำไมแพงจัง"
"คนขายอยู่ไหนเนี่ย เอาหนังสือนี้สองเล่ม ร้านหนังสืออะไร ปกพลาสติกก็ไม่มีใส่ให้ เนี่ยถ้าอ่านไม่สนุกอย่างที่บอกจะเอามาคืนจริงๆ "
"อยากซื้อหนังสือ แต่ขี้เกียจแบกกลับบ้าน ซื้อแล้วช่วยส่งตามไปให้หน่อยดิ อยากอ่านง่า"
....
ร้านเราเล็กมาก แล้วก็รกมาก จัดข้าวของยังไม่ค่อยลงตัว คงอีกนานเหมือนกันกว่าจะลงตัว เพราะตอนนี้คงยังไม่สามารถเคลื่อนย้ายอะไรได้มากมาย โดยเฉพาะพวกตู้เก่าทั้งหลาย เห็นเล็กๆ จิ๋วๆ อย่างนี้เถอะ ขอบอกว่าหนักเอาเรื่องเหมือนกัน เพราะเป็นไม้สักแท้เกือบทั้งสิ้น
...
ด้วยความที่ตั้งใจอยากใช้เฟอร์นิเจอร์ไม้เก่า เราจึงเลือกไม่ค่อยได้หรอก เรื่องขนาดและรูปแบบของตู้ บางทีอยากได้ตู้แบบนี้ ขนาดกว้างยาวเท่านี้ มาวางตำแหน่งนี้ แต่หาไปเถอะ หาให้ตายก็ยังไม่ได้
..
แต่ตู้บางตู้ หรือข้าวของบางชิ้น บทจะได้มาก็ได้มาง่ายๆ ในราคาแบบเหลือเชื่อเสียอย่างนั้น เฟอร์นิเจอร์เก่าสวยๆ งามๆ นี้ บางทีได้มาแล้วก็ต้องวางทิ้งไว้ก่อน เพราะยังคิดไม่ออกว่าวางตรงไหนถึงจะเหมาะ
...
ตู้เก่าที่เห็นในภาพนั่นคงเหมือนกัน
พวกเราย้ายตู้ ย้ายของกันแทบทุกวัน
บางทีลูกค้าเดินผ่านมาอีกครั้งยังร้องทักเลยว่า "อุ๊ยดูสิ เค้าเก็บของกันแล้ว ร้านโล่งเชียว!"
เป็นงั้นไป :)
...
...
นี่ขนาดร้านโล่งกว่าเดิมมากแล้วนะ ยังอึ้ดซะขนาดนี้
ไม่มีใครนีกภาพออกหรอก ว่าก่อนหน้านี้มันจะรกขนาดไหน
.........
...
ซ้ายมือ เป็นเสื้อยืดร้านหนังสือฟรีฟอร์มอีกแบบหนึ่ง ที่หลายคนบอกว่าเหมือนฉลากติดขวดเหล้า
จะบอกว่าเป็นความตั้งใจนิ
เรื่องราวมันเป็นมายังไง เดี๋ยวจะมาเฉลยอีกทีละกัน :)
........
...
เที่ยวละไม ปายละมุน ชื่อคล้ายๆ คอลัมน์เที่ยวในนิตยสารไปยาลใหญ่สมัยโน้น ลายน่ารักดี เป็นเสื้อปายที่เพื่อนเอามาฝากขาย ออกแบบโดยคุญชาญ เจ้าของโรงสีนายชาญ คนเดียวกับเจ้าของรีสอร์ทสิบสองพันนานั่นเอง ประมาณว่าทำทุกอย่าง ทั้งเสื้อ ทั้งรีสอร์ทงั้นเหอะ :)
...
เสื้อตัวนี้สวยนะ มีหลายสี ฉันเองยังซื้อสีม่วงมาใส่ตัวหนึ่ง เป็นเสื้ออีกแบบที่ขายดีจนหมดเกลี้ยงไปหลายวันแล้ว และเจ้าของยังไม่ได้ทำเพิ่มอีก เพราะมัวแต่ยุ่งกับการออกแบบตกแต่งรีสอร์ทใหม่ ชื่อ "นอนนับดาว" ถ้ามาจากเชียงใหม่ จะอยู่บนเนินเขาก่อนถึงทางเข้าปาย
...ถ่ายรูปเสื้อตัวนี้เอาไว้ เพราะเหลือตัวนี้ตัวสุดท้าย แขวนไว้ในร้านหลายวันแล้ว
เป็นไซส์ L สงสัยเสื้อจะกำลังรอเจ้าของที่แท้จริงของมันอยู่ :)
...
.....
เสื้อ lonely pai ก็ขายหมดเกลี้ยง จนต้องทำเพิ่มอีกชุดใหญ่ เล่นเอาพวกเราคนทำยังอึ้งอยู่ไม่หาย ว่ามีคนอยากซื้อเสื้อโฆษณาร้านเรา(ชัดๆ) อย่างนี้ไปใส่ด้วยแฮะ แต่คนซื้อรายหนึ่งเค้าบอกว่า "มาปายคราวนี้มันโลนลี้ โลนลี่ เลยต้องใส่แบบนี้แหละ เพื่อความสะใจ" เป็นงั้นไปนะ คนเรา
.......
...
เสื้อปาย เสื้อปาย และเสื้อปาย
ที่นี่ขายเสื้อนั้นขายง่ายกว่าหนังสือ จนมีคนซื้อเสื้อแล้วอยากได้หนังสือเป็นของแถม อ่ะนะ
...
บางคนบอกว่า "เสื้อร้านพี่แพงจัง ไม่ลดราคาเลย" เราก็บอกว่า "ทุนสูงค่ะน้อง เราใช้ผ้าดี น้องซื้อหนังสือซีคะ ลดเยอะ ลดตั้ง 20 เปอร์เซ็นต์แน่ะ เพราะเป็นร้านเราเอง ลดเยอะกว่างานสัปดาห์หนังสืออีกนะ"
...
คนซื้อตอบว่าไงรู้ไหม เค้าตอบว่า "ไม่ซื้อหรอกหนังสือ หนังสือใส่ไม่ได้" โอ๊ะโอ ...ไปตายซะเลยดีมั้ยพวกเราคนทำหนังสือ ฮ่า :)
...
..
...
มีลูกค้ารายหนึ่งทักว่า "เสื้อร้านพี่ตัวหนังสือเยอะดีจังเลยนะ" เราฟังแล้วก็อึ้งๆ เออนะ
ก็เราเป็นคนทำหนังสือนี่นะ
พอมาทำเสื้อ เสื้อก็เลยตัวหนังสือเยอะกว่าคนอื่นเค้ามั้ง :)
...
...
เสื้อกันหนาวลดราคา
เพราะอากาศที่นี่หนาวมาก
มีคนบอกว่า ตามหลักการตลาด หนาวๆ แบบนี้น่าจะขึ้นราคามากกว่านะ
เออนะ
แต่สายไปแล้วล่ะ
เพราะเราลดไปเยอะ เสื้อเกือบเกลี้ยงร้านแล้ว ฮ่า!
...
แต่ฉันว่า ลดราคาน่ะดีแล้ว
อากาศหนาวขนาดนั้น
ขืนไปขึ้นราคาอีก ก็ดูจะใจร้ายเกินไปหน่อยนิ ว่ามั้ย :)
...
...
สองสาว ลูกค้าคนสำคัญของร้าน
ระหว่างที่อยู่ปาย แวะเวียนมาหลายรอบ
จากแอบถ่ายไว้ ทั้งรอบบ่าย เย็น ค่ำ
ดึกๆ เธอแวะมาอีกรอบ เจ้าของร้านเลยขอถ่ายภาพตรงๆ ซะเลย
เธอก็ยิ้มยินดี
...
...
น้องโตโต้ ลูกชายเจ้าของร้านหนังสือโตโต้บุ๊ค ที่ จ.พะเยา คุณพ่อพาแวะเวียนมาร้านเราหลายรอบ รวมถึงซื้อหนังสือของฟรีฟอร์มไปขายที่พะเยาด้วยหลายเล่ม ระหว่างรอคุณพ่อเจรจาธุรกิจหมื่นล้าน น้องโตโต้ก็จับจองมุมในร้าน คว้าหมับหนังสือเล่มเดิมทุกครั้งไป ไม่รู้ที่แวะมาครั้งล่าสุด น้องอ่านจบเรื่องไปหรือยัง สมกับเป็นลูกชายเจ้าของร้านหนังสือจริงๆ
...
...
ปายที่คุณสวมใส่ได้ :)
บทความ
