last update : Feb,17-2010
เถ้าแก่ลาว และยามเช้าริมแม่น้ำโขง
เถ้าแก่ลาวเป็นชื่อเกสต์เฮาส์เล็กๆ ในเชียงคานที่เราได้มีโอกาสแวะไปพักอีกแห่งหนึ่ง โดยดูจาก "หลังบ้าน" ก่อนจะวิ่งมาดูหน้าบ้านอีกเช่นกัน
..
เกสต์เฮาส์แห่งนี้ มีห้องพักอยู่เพียงสามสี่ห้อง ห้องสวยที่สุดอยู่บนชั้น 2 มีระเบียงส่วนตัวชมแม่น้ำโขง ที่น่าจะสวยเลิศที่สุดกว่าที่พักทุกแห่งในย่านนี้ ฉันคิดอย่างนั้นนะ
...
ที่น่าประทับใจที่สุดคือ "คุณขวัญ" หนุ่มอารมณ์ดี หุ้นส่วนคนหนึ่งของเถ้าแก่ลาว ผู้ทำหน้าที่ดูแลสถานที่แห่งนี้ บอกเราว่าเขาเป็นแฟนหนังสือของ'ปราย พันแสง และผลงานของสำนักพิมพ์ฟรีฟอร์มตัวยงเลยนะ โดยมีตัวอย่างหนังสือวางให้เห็นจะๆ บนโต๊ะตรงล็อบบี้นั่นเชียว ทำพวกเราเขิลลลไปเลยแหละ
...
ว่าแล้วไง
ที่เขาบอกว่า"คนเราพบกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ" นั้นคงจะจริงแท้!
ขอบคุณ"เชียงคาน"ที่ทำให้เราได้เจอกัน
..
...
ตู้ไม้สีชมพูหน้าร้านที่แสนจะน่ารักใบนั้น "คุณท้อป"หุ้นส่วนอีกคนหนึ่งของ "เถ้าแก่ลาว" บอกฉันว่า "จะเอาพ็อกเก็ตบุ๊คของ'ปราย พันแสง หรือพ็อคเก็ตบุ๊คของฟรีฟอร์มมาวางขายก็ได้นะ เดี๋ยวให้ขวัญช่วยขายให้" โอ้.....น่ารักสุดๆ
...
...
คุณท้อปเป็นพ่อค้าและนักสะสมของเก่า ของตกแต่งในเถ้าแก่ลาวทั้งหมด เป็นของคุณท้อปนั่นเอง ในตู้สีโอ๊คนั้นเป็นแก้วก้นจีบ ที่คุณท้อปมีครบคอลเลคชั่น
..
..
นาฬิกาปลุกในตู้ทุกเรือนใช้งานได้หมด ไม่ว่าจะเก่าเก็บแค่ไหนก็ตาม
..
หีบเหล็กของเก่า ส่วนหนึ่งในของสะสม ที่น่าเป็นเจ้าของเป็นอย่างยิ่ง ฉันแอบเล็งใบสีส้มเอาไว้เงียบๆ :)
ห้องพักของเราด้านบน เป็นห้องที่ดีที่สุดของ"เถ้าแก่ลาว"ที่บังเอิญว่างพอดีในวันที่เราแวะไป
..
ผ้านวมผืนเล็กๆ ที่เตรียมไว้ให้ในห้องทำให้ฉันใจแว้บ ความที่อยู่ปายนาน ไปถึงฉันรีบกางผ้านวมออกมาดูแล้วใจหาย.. กลัวไม่อุ่นค่ะ เพราะอยู่ปาย ตอนกลางคืนเราห่มผ้านวมกันคนละสองสามผืน ไม่รวมเสื้อยืดกางเกงขายาวลองจอนสองสามตัวทับอีกต่างหาก แต่ปรากฏว่า กลางคืนในเชียงคาน อากาศสบายๆ ผ้านวมผืนเดียวบางๆ ก็เหลือกินเหลือใช้
ไฮไลท์ของห้องนี้คือระเบียงค่ะ ระเบียง
ยามเช้าริมระเบียงเถ้าแก่ลาว ชมแม่น้ำโขง และทางเดินเสียบโขงอันเงียบเชียบ แต่สดชื่นเหลือใจ
วิวสวยเหมือนภาพวาดเลยเนอะ ว่ามั้ย
ตะวันเริ่มจะขึ้น เรือที่จอดนิ่งเทียบฝั่งก็เริ่มขยับทีละลำสองลำ มองดูเพลินไปเลย
ชีวิตยามเช้าในเชียงคานกำลังเริ่มต้น
.......
เชียงคานยามเช้า
ผลงานเขียนของ "น้องปลา"ประภัสสรา จงถนอม
ผลงานเขียนของ "น้องปลา"ประภัสสรา จงถนอม
นักเรียนชั้นม.4/2 โรงเรียนเชียงคาน
ค่ายนักเขียนน้อยสีชมพู ที่มี'ปราย พัน แสง เป็นวิทยากรค่ะ
น้องเขาตัวเล็กๆ หน้าใส ตาแป๋ว พูดจาฉะฉานน่ารัก
งานเขียนก็สดใสอ่านแล้วสดชื่นเหมือนคนเขียนเลยค่ะ
เชียงคานเมืองแห่งวัฒนธรรม ในยามเช้าจะเห็นคนเฒ่าคนแก่เด็กเล็กเด็กน้อยพากันตื่นแต่เช้า เพี่อทำกิจกรรมยามเช้ากันอย่างสนุกสนาน ร่าเริง แจ่มใส อาจทำให้ใครต่อใครหลายคนคิดว่าอะไร คือ สิ่งที่ทำให้คนเชียงคาน มีความสุข มีรอยยิ้มที่แจ่มใส มีมิตรภาพและไมตรีจิตที่ดีต่อบุคคลอื่นได้ดีถึงเพียงนี้…?
...
คนเชียงคาน นิยมทำบุญตักบาตร เข้าวัด ฟังธรรม กันมากในยามเช้าตรู่ ฉะนั้นคนเชียงคานจึงตื่นกันตั้งแต่ตีห้า เตรียมกับข้าว อาหารคาว หวาน มายืนรวมกันอยู่ที่ริมถนน เพื่อรอใส่บาตรพระในยามเช้าของแต่ละวัน
คนเชียงคาน นิยมทำบุญตักบาตร เข้าวัด ฟังธรรม กันมากในยามเช้าตรู่ ฉะนั้นคนเชียงคานจึงตื่นกันตั้งแต่ตีห้า เตรียมกับข้าว อาหารคาว หวาน มายืนรวมกันอยู่ที่ริมถนน เพื่อรอใส่บาตรพระในยามเช้าของแต่ละวัน
...
ในการตักบาตรคนเชียงคานต้องถอดรองเท้าทุกครั้ง เพราะคนเชียงคานถือว่าการใส่รองเท้าตอนใส่บาตรนั้นเป็นการยืนสูงกว่าพระ เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม
...
พอใส่บาตรเสร็จต่างคนก็จะนำกับข้าวอาหารคาว หวาน ต่างๆ ของแต่ละคนที่เตรียมไว้มากินซุมกัน(มากินรวมกัน)อยู่ที่หน้าบ้านของคนใดคนหนึ่ง พอกินข้าว เก็บถ้วยจานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จะออกมานั่งคุยกันในเรื่องต่างๆ นานา แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันอย่างเพลิดเพลิน สนุกสนาน
...
บางคนที่เป็นพ่อค้า แม่ค้าก็ตื่นตั้งแต่ตีสาม ตีสี่ เพื่อเตรียมกับข้าวถุง หรือขนมหวานออกไปขายที่ตลาดสด บางคนก็อาจจะนำออกมาขายที่หน้าบ้านของตน ในบางวันคุณตาบางคนก็อาจจะออกไปหากุ้ง หาปลา ในยามเช้าตามลำแม่น้ำโขงด้วยเรือกาพ(เป็นเรือท้องแบนหัวเรือแหลม ท้ายเรือเป็นแบบตัด)ลำเล็กๆ คู่ใจของคุณตา
บางคนที่เป็นพ่อค้า แม่ค้าก็ตื่นตั้งแต่ตีสาม ตีสี่ เพื่อเตรียมกับข้าวถุง หรือขนมหวานออกไปขายที่ตลาดสด บางคนก็อาจจะนำออกมาขายที่หน้าบ้านของตน ในบางวันคุณตาบางคนก็อาจจะออกไปหากุ้ง หาปลา ในยามเช้าตามลำแม่น้ำโขงด้วยเรือกาพ(เป็นเรือท้องแบนหัวเรือแหลม ท้ายเรือเป็นแบบตัด)ลำเล็กๆ คู่ใจของคุณตา
...
ผู้คนในเมืองเชียงคานต่างมีไมตรีจิตที่ดีต่อกัน มีน้ำใจ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี คนที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกันก็จะช่วยเหลือกัน หรือนับถือกันเหมือนพี่น้อง รักใคร่กลมเกลียวกันเป็นอย่างดี ไม่ยื้อแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ไม่โลดโผน เป็นวิถีชีวิตที่เงียบสงบ และอบอุ่นเป็นกันเอง เพราะคนเชียงคานถูกอบรมนิสัยมาตั้งแต่เด็กๆ ด้วยวัฒนธรรมที่ดีและมีแบบอย่างที่ดี
...
ยามเช้าตรู่ของวันพระหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา คุณตา คุณยาย ก็มักจะพาหลานๆ เข้าวัดทำบุญ ตักบาตร เพื่อปลูกฝังขนบธรรมเนียมประเพณีสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน อบรมบ่มเพาะ ให้เด็กๆมีจิตใจที่ดี มีคุณภาพชีวิตที่ดีในการดำรงชีวิตแบบวิถีชีวิตของคนเชียงคานที่สืบทอดกันมา
ยามเช้าตรู่ของวันพระหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา คุณตา คุณยาย ก็มักจะพาหลานๆ เข้าวัดทำบุญ ตักบาตร เพื่อปลูกฝังขนบธรรมเนียมประเพณีสืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน อบรมบ่มเพาะ ให้เด็กๆมีจิตใจที่ดี มีคุณภาพชีวิตที่ดีในการดำรงชีวิตแบบวิถีชีวิตของคนเชียงคานที่สืบทอดกันมา
...
ใครหลายคนอาจจะได้มีโอกาสมาท่องเที่ยวและได้เข้ามาสัมผัสกับบรรยากาศอันอบอุ่นของเมืองเชียงคานแล้ว มักจะบอกว่าเชียงคานเป็นเมืองที่เงียบสงบ ผู้คนใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย น่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อบอุ่นและมีความสุข
ใครหลายคนอาจจะได้มีโอกาสมาท่องเที่ยวและได้เข้ามาสัมผัสกับบรรยากาศอันอบอุ่นของเมืองเชียงคานแล้ว มักจะบอกว่าเชียงคานเป็นเมืองที่เงียบสงบ ผู้คนใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย น่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อบอุ่นและมีความสุข
...
นั่นอาจเป็นเพราะว่าคนเชียงคานส่วนใหญ่ตื่นแต่เช้าตรู่ และมีกิจกรรมยามเช้าที่ดีงามอยู่มากมายที่สืบทอดกันมายาวนานหลายชั่วอายุคนเช่นนี้เอง
เด็กคันนา (ประภัสสรา จงถนอม)
เด็กคันนา (ประภัสสรา จงถนอม)
บทความ
