สิ่งที่ข้าพเจ้าเรียนรู้จากวันนี้
Last update: 10 March 2009
...
ฉลาก
วันที่บนกล่องยังไม่หมดอายุ แต่ของในกล่องอาจจะเน่าไปแล้วก็ได้
...
ข้อความ
ส่งสารผ่านมือถือไปหาใคร ลงชื่อเอาไว้ด้วยทุกครั้ง เพราะบางทีคนรับเขาก็ไม่มีเบอร์คุณอยู่ในเครื่องแล้ว เลยไม่รู้ว่าใครเป็นใคร :)
...
วีถีแห่งเท้า
บางคนต้องแผ้วถางหนทางเดินของตัวเองด้วยความเหนื่อยยาก บางคนทำไม่สำเร็จ ต้องล้มหายตายจากก่อนที่พงรกร้างจะกลายเป็นทางเดินที่ชัดเจน แต่บางคนก็โชคดี แค่เดินลุยไปมาบ่อยๆ เส้นทางที่เดินอยู่เป็นประจำ ----ก็ค่อยๆ กลายเป็น"ทาง"ขึ้นมาเองซะงั้น!
...
สำหรับผู้ชาย
ถ้าเจอคนที่ใช่ รีบแต่งงานให้เร็วที่สุด เท่าที่จะแต่งได้ ทำตัวดีๆ แล้วคุณจะมีความสุขไปตลอดชีวิต เพราะการแต่งงานมีประโยชน์มากกับผู้ชายไทย
...
สำหรับผู้หญิง
ถ้าเจอคนที่ใช่ ต้องประวิงเวลาแต่งงานให้ช้าที่สุด เท่าที่จะช้าได้ หรือไม่ต้องแต่งเลยยิ่งดี เพราะชีวิตการแต่งงานของผู้หญิงไทยยุคนี้ แต่งแล้วยุ่งกว่าไม่แต่งเยอะเลย
...
ความรัก
อยากมีความสุขกับความรัก ก็ต้องหัดรักอย่างมีเงื่อนไข คุณอยากได้อะไร ก็ลองให้สิ่งนั้นก่อนสักพักใหญ่ หลังจากนั้นถ้าไม่ได้อะไรกลับมาเลย ก็รีบชิ่งซะ อย่าอยู่นาน
...
ความงก
คนงกก็คือคนงก ต่อให้มีมากแค่ไหน ความงกก็ยังคงอยู่ และจะเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ ตามวัยที่เพิ่มขึ้น
..
เซเว่นอีเลฟเว่น
ยามฉุกเฉินเช่นหิวดึกๆ สปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาอร่อยๆ ที่สุดในอาหารกล่องสำเร็จรูปทั้งหมดของเซเว่น ส่วนไข่ต้มแช่เย็นนั้น ถ้าไม่จำเป็นอย่าไปแตะทีเดียวเชียว ยกเว้นแต่ว่าคุณจะหิวขนาดสามารถกินไข่ต้มทั้งเปลือกได้ลงคอ :)
...
คุณค่า
ของหายาก ใช่ว่าจะเป็นของดีเสมอไป
...
ความยุติธรรม
นานๆ มาที ส่วนมากจะมาในเวลาที่ไม่ค่อยจำเป็นเสียด้วย
...
ไฮไฟว์
เวลาสมัครงาน อย่าส่ง url ไฮไฟว์ของคุณลงไปในใบสมัครงานอย่างเด็ดขาด เราเตือนคุณแล้วนะ
...
ร้านข้างถนน
อาหารตามสั่ง ถ้าร้านเยอะ ไม่รู้จะเลือกนั่งร้านไหน ให้เลือกร้านที่พ่อครัวเป็นผู้ชายไว้ก่อน แล้วจะไม่ค่อยผิดหวัง
..
อาหารทะเล
อยากกินของสด และอร่อยที่สุด ต้องเลือกร้านที่คนแน่นที่สุดเท่านั้น แม้จะต้องเสี่ยงกับการที่ไม่มีโต๊ะนั่ง ก็ยังน่าเสี่ยงอยู่ดี
....
ความตาย
เวลาไปร้านหนังสือ ถ้าไม่รู้ว่าจะอ่านอะไร ลองอ่านงานของนักเขียนที่ ตายไปแล้วนานๆ สิ แล้วจะไม่ผิดหวังเลยสักเล่ม :)
................
. . . . . .
...
วันนี้พวกเราทีมงานฟรีฟอร์ม อยู่โยงเฝ้าออฟฟิศกันดึกดื่นเพื่อเก็บงานหนังสือชุดสุดท้ายส่งโรงพิมพ์ ซึ่งกว่าจะเสร็จสิ้นก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง
...
ช่วงนี้ ฉันออนเอ็มเอสเอ็นเกือบทั้งวันทั้งคืน แต่ไม่ค่อยได้คุยกับใคร นอกจากส่งลิงค์ ส่งไฟล์งาน ให้คนทำกราฟิคที่นั่งอยู่ในห้องเดียวกัน (ซะงั้น) บางคนเข้ามาคุยด้วย แต่ไม่ได้คุยตอบ ก็งอนกันไปหลายราย
...
กำลังใกล้ๆ จะเก็บงาน เตรียมกลับบ้าน เข้านอน เพื่อจะได้มาต่ออีกยกในวันรุ่งขึ้น หน้าจอสีฟ้าของฉัน ก็มีแสงสีส้มวาบๆ ขึ้นมาหนึ่งสาย เป็นข้อความเอ็มเอสเอ็นจาก "น้องพู่" ส่งมาทักทายว่า "สวัสดีค่า พี่สบายดีป่าวคะ"
...
ฉันกำลังไล่ปิดไฟล์หน้าจอ เตรียมจะปิดเครื่องอยู่แล้ว ก็เลยทักกลับไปว่า "น้องนอนดึกจัง"
...
น้องพู่เป็นคนที่อยู่ในรายชื่อเอ็มเอสเอ็นของฉันมานานปี ไม่เคยเจอหน้ากันสักที หลายเดือนบางทีไม่ได้ออนไลน์เลย หรือบางปีแทบไม่ได้คุยกันเลย แต่เจอกันเมื่อไหร่ มีโอกาสคุยกันเมื่อไหร่ก็ต่อกันติดทุกที
...
เป็นมิตรออนไลน์คนหนึ่งที่ฉันคุยด้วยอย่างสบายใจ
...
ทุกครั้งที่คุยกับพู่ ฉันไม่เคยรู้สึกว่าต้องระมัดระวังอะไร
...
บางทีเธอทักมา แต่ไม่ได้ตอบ ก็ไม่เห็นเธอเคยว่าอะไร (หรือว่าแต่ไม่รู้ไม่เห็นก็ไม่รู้ นั่นก็คงไม่เป็นไร)นั่นเองที่ทำให้มิตรภาพของเรายืนยาวมาจนวันนี้
ร :
พู่เล่าให้ฟังว่าคืนนี้เธอนอนไม่หลับ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปฝึกงานวันแรก เลยตื่นเต้นมากจนนอนไม่ได้
....
ฉันเลยตอบไปว่า ตอนนี้ตื่นเต้นได้ ก็ตื่นเต้นไปเถอะ
เพราะเวลาทำงานจริง
นอกจากอาจจะไม่ตื่นเต้นแล้ว
ยังมีแอบเซ็งบ้างบางที ...ฮ่า
.....
พู่เล่าว่า "ตอนแรกวันนี้จิตตกมาก เนื่องจากที่ฝึกงานที่แรกที่ยื่นไปไม่เรียกสัมภาษณ์ แต่เพื่อนอีกสองคนได้ ซึ่งสองคนนี้ไม่ได้เดินเรื่องหรือหาโอกาสเลย พู่เป็นคนหาโอกาสนี้มา แล้วเพื่อนก็สมัครตาม เพราะงานพู่ที่พรีเซนต์ อจ.ปลื้มมาก บอกว่าผมภูมิใจในงานคุณ เลยแนะนำที่นี่มา"
.....
"ตลกร้ายมาก ที่เพื่อนที่ลอกเทมเพลทงานของพู่ แล้วอะแด็บงานของทุกงาน
---ได้ทำงาน"
....
"อารมณ์แบบวูบมากๆ โหยเหมือนคนแบบโง่อ่ะ โดนหลอกใช้ แล้วเพื่อนสองคนก็ไม่ขอบคุณพู่สักคน นั่งสะอึกปนร้องไห้"
...
"แต่ตกเย็นเหมือนสวรรค์ช่วยอ่ะ พี่ที่รู้จักติดต่อมาให้ทำโปรดักชั่นเฮาส์ ส่วนอีกคนให้พู่วาดรูปประกอบ"
...
ฉันก็ได้แต่ปลอบไปเท่าที่จะปลอบได้ล่ะว่า ...น่า ไม่เป็นไรหรอก เชื่อพี่ โตขึ้นจะเข้าใจเอง ว่าบางที ความสามารถอย่างเดียวไม่พอหรอก ต้องพึ่งดวงด้วยเหมือนกัน
...
แต่ "ดวง" ในความหมายของฉัน ไม่ได้หมายถึงโชคชะตาฟ้าลิขิตอย่างเดียว
แต่ฉันหมายถึงจังหวะชีวิต ในแบบที่เรียกว่า "ถูกที่ ถูกเวลา" ของเราต่างหาก
แล้วคุณเชื่อไหมว่า คนเราสามารถสร้าง "ดวง" ของเราเองได้
ไม่ใช่ด้วยไสยศาสตร์ ไม่ใช่ด้วยเรื่องลึกลับเหนือธรรมชาติ
แต่ด้วยการใช้ชีวิต และการปฏิบัติตัวของเราล้วนๆ
...
ที่ออฟฟิศฟรีฟอร์มตอนนี้ เราเพิ่งรับพนักงานใหม่เพิ่มมาอีกคน วันจันทร์นี้เอง น้องฝึกงานคนแรกของเราก็เพิ่งมาทำงาน หลังจากฝ่าด่านการคัดเลือกของเรามาด้วยความลุ้นพอสมควร
....
เนื่องจากในระยะหลังนี้ มีน้องๆ สนใจอยากเข้ามาฝึกงานที่ฟรีฟอร์มมากขึ้นเรื่อยๆ ความที่ออฟฟิศเราเล็กมาก สามารถรับได้แค่คนสองคน หรือสามคนเนี่ย ก็อาจจะเต็มห้อง ขนาดเดินลำบากกันแล้ว
....
ความที่ต้องการรับแค่คนสองคนจริงๆ เราจึงใช้วิธีให้น้องๆ ส่งตัวอย่างผลงานต่างๆ ที่เคยทำมาให้พิจารณาก่อน แต่เชื่อไหมว่า มีน้องบางไม่เข้าใจว่าจะต้องส่งงานอะไร แล้วทำไมต้องส่ง ซึ่งทางกองบก.เราก็ตัดสินใจว่า เราจะไม่อธิบายน้องคนนั้นหรอกนะ ว่าอะไร หรือทำไม
...
ถ้าเรื่องแค่นี้ยังไม่เข้าใจ
เรื่องอื่นก็คงลำบากเหมือนกัน
น้องก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่บนโลกนี้เองแล้วล่ะ
...
ด้วยเกณฑ์การพิจารณาเป็นเช่นนี้ จึงมีกรณีว่า น้องบางคนสมัครเข้ามาก่อนเพื่อนตั้งนานสองนาน ต้องรอผลการคัดเลือกอยู่นานกว่าเพื่อน แต่ปรากฏว่าไม่ได้
....
ในขณะที่น้องบางคนเพิ่งสมัครเข้ามาเมื่อวานนี่เอง กลับได้ทำ
ด้วยอะไรเช่นนี้
...
บางครั้งบางที มันก็เหมือนจะไม่แฟร์กับคนที่มาก่อน
แต่โลกเราก็เป็นเช่นนี้ไม่ใช่หรือ
มันไม่แฟร์หรอก
บางเรื่องมันก็ไม่เกี่ยวกับมาก่อน หรือมาหลัง
บางเรื่องมันก็เป็นเรื่องของความพร้อม
เราพร้อม เขาพร้อม
บางเรื่อง มันต้องอาศัยจังหวะเวลา
...
แล้วเราจะทำอย่างไรล่ะ ถึงจะอยู่ได้ถูกที่ ถูกเวลา
เพื่อจะได้ ในสิ่งที่อยากได้
ไม่ใช่ฟ้าลิขิตหรอก
ตัวเราเองต่างหาก ที่ต้องทำ
แล้วไม่ใช่แค่ทำเท่านั้น---แต่ยังต้องหมายถึงทำให้ถึงที่สุดด้วย
...
แต่ปัญหามันมีอยู่ว่า
ต้องทำขนาดไหนนะ ถึงเรียกว่า "ที่สุด" :)
...
..............
*ข้อความเอ็นเอสเอ็น ก่อนนำมาลง เจ้าของบล็อกได้รับอนุญาตให้เผยแพร่จากน้องพู่เรียบร้อยแล้วค่ะ
.....
…คนอ่าน